Меҳр-оқибат тарғиботчиси

Дилбар ОРЗИЕВА,

Навоий шаҳридаги “Меҳрибонлик уйи” директори, Ўзбекистон Республикасида хизмат кўрсатган ёшлар мураббийи:

— Матбуот нашрлари ҳар қандай замонда, ҳар қандай маконда ҳам мафкуранинг ўткир қуроли бўлиб келган. Чунки даврнинг овозини оммавий ахборот воситалари орқали эшитамиз. Кундалик матбуот нашрларини барча касб эгаларига қўлланма, дейиш ҳам мумкин. Худди шундай биз педагогларнинг ҳам энг яқин ҳамкоримиз матбуот.

Ҳаётнинг синовлари кўп. Тақдир чорра­ҳа­ла­рининг армонли йўллари кимларнидир “Меҳрибонлик уйи”га етаклайди. Нафақат қонунлар тарғиботи, моҳияти, балки меҳр-оқибатнинг тақчиллиги, оилаларнинг арзимас баҳоналар билан барбод бўлаётгани, отасиз ёки онасиз қолган меҳрга зор кўнгилларнинг тақдирига бефарқ бўлмаслик зарурлиги, катталарга ҳурмат, кичикларга иззатдан гапираётган “Инсон ва қонун” газетасини инсон ҳуқуқларининг чинакам ҳимоячиси сифатида яхши кўрамиз.

Барчамизни ўйлантираётган муаммоларни очиқ-ойдин ёритаётган газетанинг ҳар бир сонида ҳаётнинг бир парчаси, нафаси мужассам.